Özgeçmiş

Nergiz Savran Ovacık

Amerikan Kız lisesini 1967 yılında bitirdim. 1972 yılında ODTÜ endüstri mühendisliğinden mezun oldum. O sene 1972 mart askeri darbesinin tutukladığı devrimcilerden biri olarak 2.5 yıl ankara yıldırım bölgede hapis yatıp 1974 affıyla serbest bırakıldım. Düğün telaşı istemediğim için cezaevinde eşim Hüsnü ile evlendim. TCDD’de planlama mühendisi olarak iki yıl çalıştım.Bu arada kızım Fatma dünyaya geldi. Ankara’nın hava kirliği bizi memleketimiz İzmir’e geri döndürdü.

annem ve kardeşlerim
O zaman ki ESHOT İzmir’in elektrik ,su,havagazı ve otobüslerinden sorumlu çok büyük bir kurum idi. Eshot’un bilgi işlem müdürlüğünün önce kuruluşunda sonra sorumlusu olarak çalıştım. İzmir belediyesinin ilk bilgisayar sistemleri bu dönemde devreye girmiştir. Aynı zamanda Memurlar Derneği İzmir başkanı olarak memurları örgütleme faaliyetlerinde bulundum. 1980 askeri darbesinden sonra 1402 numaralı memurları keyfi işten atan kanunun hedefi olarak ESHOT’tan atıldım. Böylece mecburen özel sektörde çalışmaya başladım.

Babam ve 2 kızımla))
Bu arada ikinci kızım Meriç dünyaya geldi. İzmir’deki sanayinin giderek yok olması sonucu ben de çok değişik şirketlerde planlama ve bilgi işlem müdürlüğü ,genel müdürlük gibi pozisyonlarda çalıştım. Kutlutaş, Çimentaş, Bilim , Etap Plastik bunlardan bazıları. En son olarak İzsu’da genel müdür danışmanlığından emekli oldum. Ve kızım ve torunuma yakın olmak için İstanbul’a taşındım. Emeklilik günlerimin altı ayını İstanbul’da, altı ayını Foça’da geçiriyorum.

İzmir’de kadın hareketinin ön safında bulundum. Çağdaş Kadın Derneği’nin kuruculuğunu yaptım ve feminist arkadaşlarımla Cımbız isimli bir fanzin çıkarttım ve Freelens gazetesinde köşe yazarlığı yaptım. Ayrıca Yeşiller Partisi ve ÖDP’de doğanın korunması ve demokrasi için çalıştım.

1990 yılından beri fotoğraf çekiyor ve dünyayı geziyorum. Önceleri seyahatlara turlarla gidiyordum. Ancak 1999 yılında Fotoğrafevi’nin Sarı Otobüsüyle ve Özcan Yurdanal’la İstanbul’dan Nepal’e gidince gezilerimi daha küçük gruplarla yapmayı tercih ettim. Otobüsle İran,Pakistan,Hindistan ve Nepal’e gitmek pek kolay bir iş değildi ama zorluklarına rağmen çok keyifliydi.Bugüne kadar 45 ülkeyi gezdim. 2009 da 6 arkadaşımla uzak doğu ülkelerine gittim. En son tek başıma 4 ay Latin Amerika, iki sene sonra 3 aylık Orta Amerika gezisi yaptım.

Büyük Ailem
Gezmek deyince çeşitli şekillerde olabilir. Kimi beş yıldızlı otellerde kalarak acentaların düzenlediği turlarla, kimi sırt çantası ve küçük bir bütçeyle gezer. Benim tercihim ikisinin arasında bir yol. Küçük gruplarla , yaptığımız esnek rotalarla gezmeyi tercih ediyorum. Tabi bu tür gezilerde çeşitli aksilikler karşınıza çıkabiliyor. Örneğin Vietnam’a gittiğimizde onların yılbaşı tatili olması, bizim de önceden program yapmamamızın sonucu uçak, otobüs ve tren bulamayınca minübüs kiralayıp 24 saatte Hue’den Saygon’a gitmek zorunda kalmıştık. Bunda ne var diyeceksiniz ama Vietnam’da yollar motorsiklet dolu olduğu için karayoluyla bir yerden bir yere gitmek inanılmaz vakit alıyor.

küçük ailem
Yaptığım en maceracı geziler ise dört ay tek başıma gittiğim Latin Amerika ve Orta Amerika gezileriydi. Benimle geleceklerini söyleyen arkadaşlarımın gelmemesi, çok sevdiğim iki kişiyi son zamanlarda kaybetmiş olmam bana hayallerimi ertelememeye karar verdirdi. Zira 40 kadar ülkeyi gezmeme rağmen Latin Amerika’yı uzun süreli bir gezi için hep ertelemiştim. Bütçem sınırlı olduğu için gezi sırasında hostellerde kaldım ve hep genç arkadaşlarım oldu. Zira benim yaşımda bu şartlar tek başına dolaşan kimseye rastlamadım. Buenos Aires ‘den başlayıp Macellan boğazını geçerek Patoganya’ya indim. Oradan zigzag çizerek Arjantin ve Şili’yi geçip Bolivya , Peru ve Meksika’yı gezdim. Gerek orada yaşayan halktan gerekse çeşitli ülkelerden arkadaşlar edindim. Macha Pucchi,Colca Kanyonu, İnka, Maya , Aztek kültürü gibi dünyanın ilginç yerlerini gezdim. Orta Amerika'da ise Panama, Costa Rica, Nikaragua ve Guetalama'yı ziyaert ettim.

Şimdiye kadar gezdiğim ülkerden Hindistan,Küba, Bolivya, Guetamala, Yemen ve Moğolistan bana en ilginç gelen ülkeler.

1990 yılında İzmir Fotoğraf Derneği’nin fotoğraf kurslarına katılıp; o tarihten itibaren fotoğrafla uğraşmaya başlayıp çeşitli yerlerde saydam gösterileri yaptım.

1998 yılında ilk kişisel sergimi açtım. İkinci kişisel sergim 2002 yılında Yüzlerin Coğrafyası Türkiye, Çin, İspanya, Hindistan, İran, Pakistan, Mısır, Tayland, Nepal, Yunanistan, Romanya ve Amerika’da çektiğim fotoğraflardan hazırlandı. Üçüncü kişisel sergim ise 2004 yılında bir seçkiydi. Çeşitli karma sergilere katıldım.

Torunum Leyla ile

İzsu Genel Müdürlüğü’nde danışman olarak çalışırken 2007 yılında emekli oldum. Emekli olduktan sonra herkes Mersine giderken ben tersine giderek İzmir’den İstanbul’a taşındım. Yazları Foça’da, kışları İstanbul’da aylaklık ediyorum. Dünyadaki elliye yakın ülkeyi gezdim ve gezmeye devam ediyorum. Seyahat etmeyi, briç oynamayı, bisiklete binmeyi, dağlarda kamp yapmayı, dostlarla birlikte olmayı severim. İki güzel kızım, yakışıklı bir damadım ve bir de fıstık torunum var.

Fotoğraflar

[Fotoğrafı büyültmek için üzerine tıklayın.