Bence hayaller çok önemlidir. Herşey hayalle başlar. Maalesef bazıları gerçekleşmiyebilir ama bazıları da gerçekleşebilir. Benim de sırt çantamı alıp altı ay Latin Amerikayı gezmek yıllardır hayalim olmuştur .Bu hayalimden dolayı 40 kadar ülkeyi gezdiğim halde Latin Amerikaya hiç gitmedim. Bir gün farkettim ki bu hayalimi gereksiz bir şekilde erteliyorum. Bunu farketmemde son zamanlarda kaybettiğim sevdiklerimin de etkisi oldu.
1.5 senedir aldığım İspanyolca derslerini tamamlamadan yola çıkmaya karar verdim. Ama benim karar vermem işi çözmedi. Elimi kırdığım için gezimi bir ay ertelemek zorunda kaldım. Ve süresini de altı aydan dört aya indirmek zorunda kaldım Pek çok arkadaşım bana deli gözüyle baktı. Tek başıma bilmediğim bir ülkeye plansız programsız yola çıkıyordum. Ben de onlara için için hakveriyordum ama benden önce iki kadın arkadaşım Güzin ile Filiz benzer bir yolculuğu tek başlarına yapmış olmaları beni cesaretlendiriyordu.. Bu yaşımda, yalnız başıma, kesin bir program yapmadan yollara düşmek ne kadar akıllıcaydı? Ama heyecan verici olduğu kesindi.
İlk durağım Buenos Aires idi. Son durağım kızımın olduğu Kanada sınırındaki ABD Buffalo şehri oldu. Dört ayda Amerika kitasının bir ucundan ,bir ucuna gitmiş oldum. İguazu Şelalerinden sonra ,Ateş Toprakları diye anılan amerika kıtasının en ucu olan Ushuaia’dan yukarı doğru çıktım. Arjantin ve Şili’de zigzaglar çizerek gezdim. Daha sonra Bolivya, Peru , Meksika ve Abd’ye geçtim. Bu yolculuk sırasında 5 kere uçak kullandım. Onun dışında 55 ,22 saatlik otobüs yolculukları yaptım. Bolivya hariç gerek yollar gerekse otobüsler çok konforluydu. Ayrıca otobüsle seyahat edince ülkenin coğrafi yapısını görme olanağınız oluıyor. Hele bu yollar çöller, And dağları, pampalar gibi olağanüstü görsel yerler olunca.
Gezim sırasında çöllerden volkanlara çıktım, denizlerden kanyonlara indim. Arjantin,Şili ve Meksika’da orada yaşayan insanların,dostlarımın evlerinde kaldım.Diğer yerlerde kaldığım hostellerde hepsi çok genç arkadaşlar edindim. Zira benim yaşımda benim gibi gezen hemen hemen hiç kimseye rastlamadım.
Gezide benim için yeni bir durumda yabancılarla aynı odada kalmak oldu. Peru ve Bolivyada ya yalnız başıma ya da yolda tanıştığım kadınlarla 2 kişilik odalarda kaldım. Ama Arjantin ve Şili’de tek başıma odalar çok pahalı olduğu için yatakhanelerde kaldım. İlk kaldığım hostelde kadınlar yatakhanesi buldum fakat daha sonra kaldığım yerlerde yalnız kadınlara ait odalar bulmakta zorlandım. Genellilkle dört kişilik odalarda ve yönetime rica ederek kadınlarla kaldım. Ancak her zaman bu mümkün olmadı. En uç örnek de patagonya’ya 55 saatlik bir yolculuktan sonra gece saat 12 de varınca karşıma çıktı. Genellikle şehre varmadan hostelde yerimi ayırtıyor ve nereye gideceğim biliyordum. Ancak o gün bu imkan yoktu. Yorgunluktan perişan bir vaziyette ilk hostele kendimi attım. Yaz tatili olduğu için patagonyada yer bulmak çok zordu ve ben de o gece hosteldeki son yatağa yani 6 kişilik odanın üst ranzasına razı oldum.
Üstümdekilerle kendimi yatağa attım. Ancak gece yatak sallanmaya başladı. Deprem mi oluyor diye korkuyla uyandım ve anladım ki aşağıda yatan çocuk horladığım için rahatsız olduğu için yatağı sallayıp beni uyandırıyor. Bu bütün gece devam etti. Ben uyuyorum ve anlaşılan horluyorum, çocuk yatağı sarsıp beni uyandırıyor. O kadar yorgunum ki ben anında tekrar uyuyorum ve horluyorum. Bu bütün gece devam etti.Sabah çocuğa bir zılgıt geçtim. Ben horlamama mani olamam ama sen 6 kişilik odada yatıyorsan kulaklarını tıkayacaksın diye.
Gezimde pekçok heyecan verici yer gördüm olay yaşadım. En önemli aksilik ise üç günlük güney Şili’den orta Şili’ye yapacağım gemi gezisisnin iptal olmasıydı. Ayrıca istediğim tarihte otobüs bulamayıp gereksiz yere bazı yerlerde kalmak bana zor geldi.
Dünyanın ucundaki ateş toprakları denen Ushuaia, ,Patagonya’daki Perito Morino buzulu, Şili’de Pablo Neruda’nın İsla Negra’daki evi, Torres del Paine milli parkı , Peru’da İnkaların Macha Pichu antik kenti ve Colca Kanyonu, Bolviya’da tuz çölü ve La Paz, Meksika’da Maya ve Aztek kalıntıları gezinin en ilginç yerleriydi.
Gezim tam karnaval zamanına denk geldiği için sokaklarda dans edip oradaki halkın geleneklerine uygun olarak içilen biranın bir kısmının pachamamaya yani toprakanaya dökerek hala İnkalardan kalma eski geleneklerini koruduklarını görmek, Buenos Aires’de Plaza de Mayo’da annelerle beraber yürümek , diktatörlerin yaşlarına bakılmadan cezaevine atılmış olmalarını görmek ,çok güzel insanlarla tanışmak gibi olağanüstü duygu yoğun anlar yaşamak da benim yanıma kalan güzel anılar.
Gezinin tümü http://nergizovacik.blogspot.com adresinden okunabilir.
